qəlpə

is. Bərk bir şeyin qopub parçalanmış hissəsi, parçası. Daş qəlpəsi. Mərmi qəlpəsi. – . . Bir mina qəlpəsi də <Kamalın> bel sümüyünə ilişib qaldı. M. İ.. <Zülfüqar kişi> əyilib lap çuxurun yanından mişar kimi dişli uzunsov iri bir qəlpə götürdü. Ə. Ə.. qəlpə-qəlpə zərf Tikə-tikə, parça-parça. Həqiqəti əsrlərin qanlı pəncəsindən; Qəlpəqəlpə qoparan; Bir xalqın hekayəti var. R. R.. Birdən cəhrə sınıb qəlpə-qəlpə olmuşdu. Ə. Ə..